Hartcatherisatie van jongen 22 maanden in het Wilhelmina Kinderziekenhuis, voor Project Hartekind

“Je hebt alles van begin tot eind zo mooi, teder en liefdevol vastgelegd.

- Sanne

WKZ openhartoperatie Hartekind, WKZ Utrecht, ziekenhuis reportage documentaire fotografie, foto door Sandra Stokmans Fotografie

Sanne en Hartekindje Puck vlak voor haar derde openhartoperatie in het Wilhelmina Kinderziekenhuis (WKZ) in Utrecht.

 

"En, juist die foto's waarop bij ons de emoties te zien zijn, samen met onze dochter... wat zijn ze mooi. Zo puur, zo echt."

- Sanne

Ziekenhuisreportage - openhartoperatie van een Hartekind in het Wilhelmina Kinderziekenhuis (WKZ) in Utrecht. Foto door Sandra Stokmans Fotografie

Op OK6 van het operatiecomplex in het Wilhelmina Kinderziekenhuis is iedereen in volle concentratie bezig de operatie van Puck goed te laten verlopen. Buiten gaat het leven door.

"Het is echt prachtig geworden! Je geeft echt een goed beeld wat de kinderen en hun ouders ondergaan. Je aanwezigheid op de OK was erg goed; waarmee ik bedoel dat je ons tijdens het werk totaal niet hebt afgeleid en dat je toch mogelijkheid hebt gezien alles goed in beeld te brengen."

- Dr. A. van Wijk, congenitaal cardio-thoracaal chirurg

"zo mooi, teder en liefdevol vastgelegd"

Ik leg met zorg, aandacht en liefde jullie alledaagse onopgemerkte momenten vast zodat ze een blijvende herinnering voor je vormen.

Ziekenhuisreportage

Reacties en verhalen van ouders vertellen waarom een Day in de Hospital mooi en waardevol is.

Nienke (5) is ziek en heeft een hele zeldzame ernstige levensbedreigende aandoening (ROHHADNET), waardoor zij en haar moeder veel tijd doorbrengen in het ziekenhuis. Minstens 100 kinderen zijn gemeld of geïdentificeerd met deze aandoening. Er is geen kuur, dus de behandeling is gericht op het beheersen van de symptomen die elke patiënt vertoont. En daarbij heeft ze last van narcolepsie. Als Nienke gaat liggen stopt ze met ademhalen. Daardoor moet Nienke, en haar moeder, elke avond slapen in de IC van het Wilhelmina Kinderziekenhuis. Voor haar moeder staat ook altijd een bed naast Nienke gereed.

Wanneer je vaak in het ziekenhuis bent wordt het door de omstandigheden een deel van je leven. Je gaat een bijzondere band opbouwen met de mensen die daar werken. Het was heel eventjes wennen maar Nienke en haar moeder gingen vrij snel gewoon hun ding doen. "Een gezellige dag zoals zovelen in het ziekenhuis" vertelde Geraldine. Als ouders wil je natuurlijk niet zoveel in een ziekenhuis zijn, maar ik heb gezien dat ouders er altijd het beste van proberen te maken met hun kinderen.

Ik zou elk gezin met een (chronisch ernstig) ziek kind gunnen om een ziekenhuis reportage te doen. Door alle zorgen en drukte in zo’n gezin vergeet je je gezin vast te leggen. Er gaat zoveel tijd zitten in het verzorgen van je zieke kind en wanneer er tijd over is besteed je dat weer aan andere belangrijke dingen, kan ik mij voorstellen. En zoals ik al van meerdere kanten heb gehoord kunnen dit soort foto's enorm helpen bij het verwerken en een plek geven aan periodes van ziekte.

"Ik verlangde er erg naar om dit deel van mij leven met Nienke vast te leggen. Ik heb het een paar keer aan een verpleegkundige gevraagd om een foto te maken maar deze waren altijd geposeerd, in de lens kijkend en een ongemakkelijke glimlach op onze lippen. Toen ik mijn wens deelde met de pedagogisch medewerker drukte ze mij Sandra's folder in de handen. Ik heb de folder gelezen en gelijk dacht ik: dit is precies wat ik zoek, dit wil ik!

Toen ik Sandra's werk zag kon ik niet wachten tot ze Nienke zou ontmoeten en ons zou fotograferen. Sandra kwam binnen en maakte eerst kennis met Nienke. Nienke houdt er niet van om op de foto gezet te worden. Ze gaat altijd in dezelfde houding staan met twee duimpjes omhoog. Ik neem zelf vaak stiekem foto’s en wanneer ik betrapt wordt krijg ik een boze blik maar wat ik niet voor elkaar krijg kreeg Sandra binnen tien minuten voor elkaar."

De slideshow met de foto's heb ik ondertussen ontelbaar keer bekeken. Om in woorden uit te drukken wat deze foto’s voor mij betekenen is moeilijk. Ik zie mezelf en mijn kind door de ogen van een ander. Echt zoals we zijn en voor het eerst in mijn leven ben ik blij met hoe ik zelf op de foto sta. Gewoon zoals ik ben, samen met mijn kind. Mijn kind ziet er niet ziek uit op de foto, ze ziet er geliefd uit. Ze ziet er gelukkig uit. Je ziet dat ze geniet van haar leventje en ik met haar.

Ik heb de foto’s aan de psycholoog van Nienke laten zien. Deze foto’s zullen haar ook helpen om zich deze periode te herinneren en te verwerken. Daar is nu geen energie voor. Wij zijn aan het overleven maar ooit zullen we hopelijk aan de andere emoties toe komen. Daar zullen de foto’s enorm bij helpen. De emoties kun je er namelijk vanaf lezen. Daar kan je niet omheen."

- Geraldine

 

Willen jullie deze intense en belangrijke momenten in jullie leven vastgelegd hebben?

Ziekenhuisreportage, hartekind wachtend op polibezoek bij Wilhelmina Kinderziekenhuis, foto door Sandra Stokmans Fotografie

"Wow, Sandra, wat ben ik onder de indruk van je foto’s. De ziekenhuisreportage spreekt boekdelen. De emotie, de spanning en de glimlach op het moment als het allemaal goed blijkt te zijn. Merel die de poli op haar duimpje weet te vinden en gezellig kletst met de cardioloog en verpleegkundigen. Dit is precies hoe het gaat. Als ik de reportage terugkijk zie ik dat, ondanks het voor ons normaal lijkt, dit het niet is. De bedrukte gezichten en de slaak van opluchting op de foto, bewijzen dat het nooit went. De fotoserie is voor ons een waardevol stukje verwerking. Voor nu en voor later... ."

- Papa & Mama van Merel (2,5)

Project Hartekind, uitleg inspanningsoefening bij WKZ, familie fotografie Sandra Stokmans Fotografie

"Jij ging met ons mee naar ‘hart op weg’. Dit zijn momenten die anderen nooit zien en meekrijgen. Dit zijn de momenten die voor ons als ouders best spannend zijn en waarop wij voor ons gevoel erg kwetsbaar zijn. In je hoofd als ouder bereid je je overal op voor.

Dit zijn juist ook de momenten dat je niet zelf met je camera foto’s gaat maken. Maar wel wat Joas zich later nog waarschijnlijk allemaal zal herinneren. Heel fijn dat het nu is vastgelegd voor ons. Ook voor het gesprek voor later met Joas. Want we merken hoe ouder hij wordt, hoe meer vragen hij gaat stellen. En ook leeftijdsgenoten vragen gaan stellen. Zo fijn dat we straks een foto hebben van Joas tijdens de inspanningstest en hij dit kan laten zien in de klas."

- Papa & Mama van Joas (5)

Ziekenhuisreportage, Hartekind wordt voorbereidt voor zijn 7de hartcatherisatie in het WKZ in Utrecht, foto door Sandra Stokmans Fotografie

"Inmiddels is Dave bijna 3 en heeft al 11 hartcatherisaties gehad. En er was slecht nieuws bij de laatste. Dave heeft ernstige constante hoge druk in de longvaten. Hij zal niet oud worden. Momenteel is het stabiel houden. Het is pittig en erg onzeker allemaal.

Daarom zijn de foto’s die jij hebt gemaakt zo waardevol voor ons! Wij hebben een leven thuis en in het ziekenhuis. In het ziekenhuis is het overlevingsstand aan. Dan ben je niet bezig met foto’s. Maar dat wij die hebben is zo bijzonder, zo nodig. Zeker met de vreselijke gedachte dat Dave er niet meer zou zijn. Dan hebben wij in elk geval jouw foto’s nog om hem te 'zien', te herinneren, om troost te geven en te helpen met verwerken."

- Papa & Mama van Dave (1,5)

Zorgfotografie

"Deze foto's zijn voor ons zo bijzonder en belangrijk, ze gaan zeker een bijdrage vormen in ons verwerkingsproces van de afgelopen heftige periode."

Ziekenhuisreportage - openhartoperatie van een Hartekind in het Wilhelmina Kinderziekenhuis (WKZ) in Utrecht. Foto door Sandra Stokmans Fotografie

Kleine Puck is 11 maanden als ze haar 3e openhartoperatie krijgt. Puck is geboren met groot gat tussen de boezems en de pompkamers van haar hart. Ook heeft ze een aangeboren vernauwing in de aorta, waardoor die (bijna) helemaal afsluit. Als het bloed niet genoeg door kan stromen, kan dit leiden tot een verminderde pompfunctie en zelfs tot overlijden.

Ik heb de hele openhartoperatie van Puck vastgelegd. De kinderhartchirurg, Dr. van Wijk -een van de 12 kinderhartchirurgen in Nederland!-, heeft tijdens ons voorbereidende telefoongesprek mij door de operatie ‘heen gepraat’. Mijn doel was om het hele proces van Puck te volgen, te zien en te voelen. En dit in beeld vast te leggen.

"Wat was het bijzonder om jou te mogen ontmoeten. Zoveel warmte en liefde nam je mee. Je begon met foto's maken en je verdween voor ons in de ruimte. Hierdoor waren we totaal niet meer bezig met het feit dat er foto's van ons gemaakt werden, tijdens een voor ons zo emotioneel moment.

Ik heb dan ook behoorlijk wat tranen laten vloeien, en dat hier foto's van gemaakt werden, heb ik amper gemerkt. Je straalt zoveel rust en puurheid uit... dit wensen wij iedereen toe. Je hebt voor ons dingen vast kunnen leggen, die we anders nooit zouden kunnen zien. Want, welke ouder, heeft er nou foto's van het hartje van zijn kindje?! Wij nu dus wel! Ook hoe het er aan toe gaat tijdens een operatie, zijn dingen die je normaal niet weet en ziet.

Van te voren vonden we het enorm spannend om de foto's te ontvangen. Want, het zijn toch foto's van een heel ingrijpend moment. Je hebt alles van begin tot eind zo mooi, teder en liefdevol vastgelegd. Door het zien van deze foto's, zijn vragen voor ons beantwoord. Vragen zoals, zijn ze wel lief voor onze dochter tijdens de operatie (je gaat er wel van uit, maar toch), hoe ziet ze eruit tijdens de operatie, wat gebeurt er allemaal qua personeel en apparatuur?"

- Sanne

Ziekenhuisreportage - openhartoperatie van een Hartekind in het Wilhelmina Kinderziekenhuis (WKZ) in Utrecht. Foto door Sandra Stokmans Fotografie

Jouw verhaal is prachtig en belangrijk, waar het zich ook bevindt.

Momenten die je vandaag beleeft, zullen in de toekomst het mooiste cadeau zijn voor jou en voor je dierbaren.

Fotograferen tijdens ziekenhuisbezoek

Consult hartcatheterisatie in het WKZ ziekenhuis in Utrecht, Hartekind met syndroom Williams-Beuren, foto door Sandra Stokmans Fotografie
Project Hartekind, wachten in de wachtkamer, familie fotografie Sandra Stokmans Fotografie
Hartekind Merel op consult bij het Wilhelmina Kinderziekenhuis

Prachtige LI(E)VE reacties

Mijn fantastische klanten leggen zelf uit hoe ze bij mij terecht kwamen, waar ze van te voren twijfels over hadden, waarom ze voor mij kozen, en wat ze de grootste waarde vinden van Day in the Life, documentaire familiefotografie.

Zet de filmpjes vooral op HD

Willen jullie deze intense en belangrijke momenten in jullie leven vastgelegd hebben?

Dit ben ik

Ik leg jou vast zodat je het NU later niet vergeet.

Olga-Sandra Stokmans_100EOS5D

Ik leg jouw alledaagse onopgemerkte momenten vast zodat ze een blijvende herinnering voor je vormen.
 
Ik hou van de pracht van het alledaagse. Dus ik maak documentaire reportages. Niet poseren, lekker jezelf zijn, en doen wat je wilt doen. Ik kom het vastleggen voor nu en zeker voor later. Het alledaagse of juist die speciale momenten die je graag wilt blijven herinneren.

 

Ik ben een van Nederlands eerste Day in the Life, documentair familiefotografen. Ik heb gemerkt dat beelden van het echte leven veel meer emotie oproepen dan geposeerde foto’s.

Ik leg met zorg, aandacht en liefde jullie alledaagse onopgemerkte momenten vast zodat ze een blijvende herinnering voor je vormen.

Willen jullie deze intense en belangrijke momenten in jullie leven vastgelegd hebben?

Voor ziekenhuizen of zorginstellingen biedt ik ook deze reportages aan die gebruikt worden voor communicatie- en promotiedoeleinden. Kijk op mijn zakelijke website voor meer info.

3rd plaats categorie "Birth" in de DFA 2019 internationale award voor documentaire familiefotografie, foto door Sandra Stokmans Fotografie

Sandra is een award winning documentair familiefotograaf. Ze is gespecialiseerd in het vastleggen van het alledaagse momenten met alle emoties die daarbij gepaard gaan zodat ze een blijvende herinnering voor je vormen. "Het echte leven, vastgelegd. Want echt ís perfect", is haar motto.

Sandra's Day in the Life fotoalbums zijn een echt geschenk voor jezelf en je dierbaren. Een tastbare herinnering, voor nu en later.

Zij is ook de fotograaf voor Stichting Hartekind en heeft al tientallen gezinnen met kinderen met hartproblemen gefotografeerd door heel Nederland voor haar Project Hartekind. Zij hoopt met de emoties die haar foto's oproepen mensen in hun hart te raken om geld te doneren voor meer onderzoek naar hartafwijkingen, zodat de overlevingskansen en de kwaliteit van het leven van deze Hartekinderen verbetert.

Volg mij op social media

Kom op mijn vriendenlijst en ontvang een hele leuke freebie en mooie verhalen uit mijn Day in the Life wereld!

 

(Ik ga netjes met je gegevens om en je krijgt maximaal 1-2x per kwartaal een mail. Je kunt je ten alle tijden afmelden. Let op: vul je voor-en achternaam goed in voor een goede informatieverwerking.)