Allereerst is de allermooiste prijs alle lieve en ontroerende reacties die ik krijg wanneer ik een Day in the Life reportage heb opgeleverd.
Alleen ik ben natuurlijk ook heel trots op de internationale prijzen die ik heb gewonnen oa bij de Documentary Family Awards en Focus on the Story. Megatrots ben ik op mijn 1ste plek bij de Focus on the Story 2019 awards, met de foto van Baby Kay "De nasleep van de geboorte van een kind: een kind met een aangeboren hartafwijking en de impact hiervan op een vader." Zie verder op deze pagina welke dat is.
Vanaf 2022 heb ik besloten niet meer mee te doen aan (internationale) fotowedstrijden omdat ik de rust die dat met zich meebrengt heel fijn vind.
Prijzen en erkenningen
Best Overall Award Winner Documentary Family Awards 2019
Award Winner Documentary Family Awards 2018-2021
1st place cat. Cell Phone Only Documentary Family Awards 2019
3rd place cat. Birth Documentary Family Awards 2019
Finalist Documentary Family Awards 2017-2021
Award Winner This is Reportage: Family 2021
Exhibit: New York #ICPConcerned 2020
1st place Focus on the Story 2019
Award Winner FotoJam 2015
Focus on the Story is een non-profitorganisatie met een missie om fotografen met verschillende achtergronden te ondersteunen en aan te moedigen om visuele verhalen te gebruiken om aandacht te vestigen op kritieke problemen, culturele kloven te overbruggen en sociale veranderingen te stimuleren. Deze organisatie organiseert jaarlijks een festival in Washington D.C., Amerika.
Documentary Family Award is dé award waar je op hoopt als documentaire familiefotograaf. Het niveau is zo hoog. De wedstrijd is in het leven geroepen door Kirsten Lewis die wordt gezien als de grondlegster van dit fantastische genre, de documentaire familiefotografie, als ook Jenna Shouldice en Tristan Shouldice. Eerst worden alle inzendingen geselecteerd door 3 juryleden om daarna door Kirsten en Jenna en een van de vorige juryleden beoordeeld te worden in een 'live judging'. Erg leerzaam en interessant.
De droom van de oprichters van DFA is om een documentary family award in het leven te roepen die het werk in dit genre eert, fotografen verder helpt in dit genre en ook tegelijkertijd een leerervaring is. Omdat je nooit hoort waarom je foto gekozen wordt of niet; je hoort nooit wat je beter had kunnen doen. Je krijgt nooit feedback over wat je had kunnen doen, zodat de foto beter of sneller kan worden gelezen voor de kijker. Hoe cool is het dan wanneer je afbeeldingen (van de 10.000-en) doorgaan naar de live-beoordeling en de kans krijgen om voorzien te worden van critique. En door het luisteren naar hun critique op andere foto's kun je ook zoveel opsteken.
Het International Center of Photography is 's werelds toonaangevende instelling die zich toelegt op fotografie en beeldcultuur. Cornell Capa richtte ICP op in 1974 om op te komen voor de ‘concerned photography - sociaal en politiek ingestelde beelden die de wereld kunnen onderwijzen en veranderen. Door middel van hun tentoonstellingen, onderwijsprogramma's, gemeenschapsbereik en openbare programma's biedt ICP een open forum voor dialoog over de kracht van het beeld.
This is Reportage: Family is ontstaan mid-2020. TiRF wil de vaardigheden, het kunstenaarschap en het vitale belang van wereldklas familiefotografie promoten. Het doel van TiRF is om een one-stop-locatie te worden voor gezinnen die op zoek zijn naar hun perfecte familiefotograaf, voor iedereen die de beste foto's en verhalen wil zien die familiefotogrie
Ik investeer ook veel in workshops en/of conferenties in de VS en andere landen, waardoor ik goed op de hoogte ben van documentaire familiefotografie.
2021
9x Finalist Documentary Family Awards 2021
2020
Uit meer dan 44,000 beelden met bijdragen uit meer dan 60 landen ben ik gekozen om te hangen in New York op de #ICPConcerned exhibitie die 1000 afbeeldingen -gekozen door een breed scala aan ICP-medewerkers: curatoren, beheerders en docenten- van onze tijd presenteren, rondom de grootste galerieruimte van ICP!!!
Finalist Documentary Family Awards 2020
2019
Met foto "De geboorte van Baby Kay" win ik de 1e plaats (!!) in de categorie "Single Image" van de Focus on the Story Awards 2019, en ik win de 3e plaats in de categorie "Geboorte" van de Documentary Family Awards (DFA).
Focus on the Story
Ik kan het amper geloven. Ik weet al een tijdje dat ik een van de finalisten ben, maar dat dit hartverscheurende prachtige moment als (gedeelde) 1ste!!! zou eindigen ... Wat ik heel mooi vind is dat Focus on the Story over de winnende foto's het volgende schrijven: "een onderliggende tederheid die de voelbare pijn in de scène overstijgt… dit zijn beelden die een van de grootste doelen van visual storytelling bereiken - ze laten ons voelen.”
En zo was het op moment dat ik deze foto maakte, en zo blijft het elke keer als ik de foto weer zie. Hopelijk zal daardoor de aandacht voor Stichting Hartekind en alles wat ze doen samen met de kindercardiologen in Nederland toenemen.
Met foto "The jumping dog" win ik de 1ste plaats in de categorie "Cell Phone Only" en 3e plaats Overall (!!) van de Documentary Family Awards (DFA).
De DFA van februari 2019. De DFA's worden, nadat ze zijn opgenomen door de oprichters, altijd live gestreamd zodat je als fotograaf het jureringsproces kunnen volgen. Hoe gaaf is dat?! Wanneer deze word uitgezonden zit ik in Aachen bij de Fearless Conference. Wij komen net terug van het eten en vallen in de uitzending van de DFA's categorie "Birth" (Geboorte) en ik zie mijn foto ertussen staan! Ik kan niet omschrijven hoe blij ik ben, alles gloeit! Na wat discussie heen en weer over de foto's beland mijn foto op de 3de plaatst! De DFA is de meest prestigieuze internationale fotowedstrijd, het beste van het beste, op gebied van documentaire familiefotografie. En ik word 3de!
Ik ga slapen. De volgende ochtend gloeit mijn telefoon van de blije lieve berichtjes van twee collega's dat ik nog een award heb gewonnen in de categorie "Humor"! De fantastische foto van Tom in keepersoutfit op de toilet wint - subtiele humor is it. Bij de eerste DFA cyclus in 2018 kwam deze al door tot de live jurering maar werd maar 1 milliseconde bekeken en gepasseerd, en nu wint deze alsnog!! Van de twee foto's die doorgaan naar de live jurering worden ze beiden beloond met een award. Ik kan het haast niet geloven en bij zo onwijs blij en dankbaar!
Statistieken: ca 7500 foto's zijn ingezonden uit 40 landen. Alle beelden worden bekeken door een jury van 3 personen. Deze ronde bestond de jury uit 2 documentaire fotografen en een foto-editor van de Wall Street Journal. 697 foto's slaagden erin om door te gaan naar de live jurering. Vervolgens worden deze beoordeeld door documentairefotografen Kirsten Lewis Bethmann en Jenna Shouldice (de stichters), en een derde gastjurylid (een bijdragende fotograaf van de NY Times en Wall Street journal). Niet de minsten dus.
2018
by Sandra Stokmans, Netherlands.
De afgelopen twee Documentary Family Awards (DFA) runs heb ik vol spanning achter mijn laptop tot laat in de nacht zitten kijken, maar deze keer kon ik niet want ik moest werken. Ik zag wel wat berichtjes langskomen dat een van mijn foto's bij de awards zat, maar welke, in welke categorie en waar wist ik niet. Toen ik later de hele 'live judging' gezien had zag ik dat in tegenstelling tot de eerste twee keer waar elke keer 1 foto van mij door kwam, waren het er dit keer 4 (!) , waarvan er eentje met een plek in de top 10 in de categorie 'environmental portrait' werd bekroond door Kirsten Lewis Bethmann en Jenna Shouldice!! A dream come true 
, een DFA award!
Wil je ook foto's waar je ook eens opstaat?
Sandra is een award winning documentair familiefotograaf. Ze is gespecialiseerd in het vastleggen van het alledaagse momenten met alle emoties die daarbij gepaard gaan zodat ze een blijvende herinnering voor je vormen. "Het echte leven, vastgelegd. Want echt ís perfect", is haar motto.
Sandra's Day in the Life fotoalbums zijn een echt geschenk voor jezelf en je dierbaren. Een tastbare herinnering, voor nu en later.
Zij is ook de fotograaf voor Stichting Hartekind en heeft al tientallen gezinnen met kinderen met hartproblemen gefotografeerd door heel Nederland voor haar Project Hartekind. Zij hoopt met de emoties die haar foto's oproepen mensen in hun hart te raken om geld te doneren voor meer onderzoek naar hartafwijkingen, zodat de overlevingskansen en de kwaliteit van het leven van deze Hartekinderen verbetert.
